🌿 Laat los wat vastzit, voel ruimte
Even eerlijk: Vraag je je soms wel eens af wat er mis met je is? Maar dat je vind dat je daar eigenlijk geen reden toe hebt?
Vanwege dat "op papier" alles klopt: een fijne baan, een partner die van je houdt, vrienden en familie om je heen… maar dat je toch ’s nachts wakker ligt.
En als je eindelijk in slaap valt, dat het nooit rustgevend is. Omdat gedachten in je hoofd maar blijven doorgaan over hoe de dag is verlopen, wat je beter of anders had kunnen doen of wat er nog op het programma staat in de toekomst.
Wanneer het voelt alsof je altijd “aan” sta. Prikkels van buitenaf komen hard binnen, een opmerking, een blik. Waardoor je gelijk gaat denken dat het door jou komt.
Je ondergaat veel in je binnenwereld, veel meer dan iemand ziet.
En wees nog eens eerlijk....wil je alles goed doen? Altijd. Voor iedereen?
Dat die lat die je jezelf oplegt bizar hoog is. En dat je ergens verwacht dat anderen dit ook doen?
Vrouw! Dit put je uit, lichamelijk en mentaal.
Je hebt misschien geprobeerd om jezelf te helpen: meditatie, boeken, afleiding, een drankje, weekenden weg.
Maar niets werkt echt.
Soms hoop je dat je iets gaat vinden die je eindelijk weer in jouw kracht brengt.
Herkenbaar? Ik snap je volledig.
Je hoeft niet meer thuis te komen en geirriteerd te zijn bij het zien wat er nog moet gebeuren: de afwas, de was, de rommel. Alles wat jij altijd maar oppakt.
Terwijl jouw partner relaxed op de bank zit, springt er bij jou vaak meteen iets aan: spanning, druk, verantwoordelijkheid.
En ja… je pakt het dan weer op. Want anders voelt het niet goed en heb je geen rust.
’s Avonds merk je pas hoe je lichaam eronder lijdt. Dat je met omhoog getrokken schouders zit, dat je je kaken op elkaar geklemd hebt dat ze bijna knarsen, of dat je benen continu aangespannen zijn (misschien wel op dit moment).
Op mijn werk doe je precies hetzelfde. Dat je problemen voor anderen oplost, dat je altijd “ja” zegt.
Ik begrijp je wel hoor.. je wilt niemand teleurstellen en dat je wilt laten zien dat je het aankan.
Maar diep vanbinnen hoor je steeds vaker die zachte stem: “Ik wil dit eigenlijk helemaal niet.”
Dat drankje in het weekend te ontspanning helpt je niet meer. Je slaapt slechter, je ben sneller moe… en soms schenk je al eerder in de week al iets in.
Het kost energie, maar geeft ook die mini-pauze waar je naar verlangt. Al is het zo kort.
Je lichaam kan niet meer vanzelf ontspannen.
Door alles goed en perfect te willen doen, ga je alles dubbel checken, gesprekken repeteer je in je hoofd (vaak wanneer je eigenlijk zou moeten slapen).
Het leven naar verwachtingen van anderen en vooral die van jezelf, maakt dat je energie op raakt.
Er iets in jou dat verlangt naar rust. Naar vrijheid. Naar balans. Naar jezelf terugvinden.
Dat deel verdient aandacht.
Want je bent klaar met rennen, pleasen, dragen en vechten. Je wilt leren ontspannen, voelen, loslaten. Je energie terug hebben.
Zodat je weer écht, maar dan ook écht, in jouw kracht komt.
Daarom ben je hier gekomen...
Klik op deze link en ontdek hoe
Je bent welkom.
Echt welkom.
Bezoekadres:
